Taro (Colocasia esculenta) jest ważnym źródłem węglowodanów jako źródło energii i jest używany jako podstawowe pożywienie na całym świecie. Jest bogaty w śluz i granulki skrobi, dzięki czemu jest składnikiem wysoce przyswajalnym. Śluz może działać jako matryca i środek zagęszczający, wiążący, emulgujący lub spieniający w żywności, farmacji i kilku innych dziedzinach badań. Co więcej, śluz może być ekstrahowany z kilku żywych organizmów i ma doskonałe właściwości funkcjonalne, takie jak zdolność zatrzymywania wody, zatrzymywania oleju i pęcznienia. Dlatego te niezwykłe właściwości funkcjonalne sprawiają, że śluz jest obiecującym składnikiem o możliwych zastosowaniach przemysłowych. Ponadto kilka technik ekstrakcji, w tym metody ekstrakcji wspomaganej enzymami, ultradźwiękowej, wspomaganej mikrofalami, wodnej i rozpuszczalnikowej, służą do uzyskania ilościowych ilości śluzu taro. Ekstrakcję zimną wodą z wytrącaniem etanolem można uznać za skuteczną i opłacalną technikę uzyskiwania wysokiej jakości śluzu przy odpowiednich zastosowaniach przemysłowych, podczas gdy metoda ultradźwiękowa jest droższa, ale skutkuje większą ilością śluzu niż inne nowe techniki.
This entry is adapted from the peer-reviewed paper 10.3390/polym14061163